De xoldra por España – Cantabria Occidental

/ Xan / 2 Comentarios

Como xa manifestei en repetidas ocasións, son un namorado das escapadas de inverno. Nesa época do ano é cando os lugares mostran a súa esencia nun estado máis puro. O que se perde polo peche de servizos por fóra de tempada ou por falta de animación, gáñase en tranquilidade, en mellores prezos e na sensación de estar a ver as cousas coma realmente son. É por esa razón que todos os anos tentamos facer dúas escapadas invernais, unha por España e outra por Europa, ademais de múltiples, pero curtas, escapadas por Galicia.

Vistas de Picos de Europa dende o mosteiro de Santo Toribio de Liébana

Este ano é Bruno quen decide que o noso destino sexa Cantabria. Eu xa tiven varias oportunidades de visitar esta rexión e nesta ocasión nin sequera a barallaba como unha posibilidade. Tiña outros destinos en mente como as bisbarras do sur da provincia de Salamanca ou a Serra de Grazalema, entre Cádiz e Málaga, ou a propia cidade de Málaga que está a beneficiarse de importantes investimentos para mellorar a súa oferta. Pero Bruno nunca estivo en Cantabria e, pola miña parte, …a quén non lle peta volver a unha Comunidade que promete unha boa oferta de natureza ademais de vilas e aldeas entre as mellor conservadas de España?

Seguir lendo →

Ilha de Boavista – A illa feita de vento e area

/ Xan / Deixar un comentario

Comezo este post recoñecendo a miña preguiza á hora de manter ao día o meu blog. O inverno e a primavera foron intensos tanto por mor do meu traballo coma polos moitos compromisos persoais, e estas narracións viaxeiras foron quedando esquecidas á espera de mellores tempos.

Ben, amigos, os tempos son chegados e retomo o ritmo coa viaxe do pasado Nadal ás illas de Cabo Verde. A partir de agora prometo ir máis lixeiro e nos próximos días recibiredes unha chea de anécdotas viaxeiras.

Camiño da Praia de Varandinha

Despois das illas de Santo Antão e São Vicente dirixímonos cara á de Boavista, clasificada tanto no grupo de illas de praia (xunto con Maio e Sal) como no das illas de Barlovento. Boavista ten un dos aeroportos máis activos do arquipélago conxuntamente co de Sal, São Vicente e Santiago; a diferenza entre eles estriba no tipo de tráfico que reciben. Mentres os aeroportos de São Vicente e de Santiago son hubs de voos domésticos e internacionais (Amsterdam, París, Lisboa, Dakar, Bissau, Fortaleza e Recife en Brasil) para dar servizo aos emigrantes caboverdianos espallados polo mundo e a aqueles viaxeiros individuais que prefiren descubri-las illas por si mesmos,  Boavista e Sal son terminais especializadas en voos de compañías chárter con procedencias europeas tan variadas como Lyon, Colonia ou Manchester e centradas en pasaxeiros que veñen a gozar dunhas vacacións exclusivamente de sol e praia.

Seguir lendo →

Ilha de São Vicente – Benvidos á casa de Cesária Évora

/ Xan / 1 comentario

Museo da Morna

Tal e como relataba nos meus posts de Serbia e Montenegro, as vacacións oficiais deste ano 2016, é dicir as que normalmente realizamos ao final do verán, foron divididas en dúas quendas: Serbia e Montenegro no mes de xullo e as illas de Cabo Verde no mes de Nadal. Dividindo as vacacións deste xeito temos oportunidade de fuxir dunhas festas que non son do noso agrado e, ao mesmo tempo, facer un intermedio soleado no máis cru do inverno. Malia o lixeiro descontento por parte das nosas familias decidimos pasar os días de Noiteboa e o de Nadal nas illas de Cabo Verde, ese país que, tanto na súa situación xeográfica  coma na súa realidade cultural, está  a medio camiño entre África e Europa.

Bruno en Baía das Gatas

Seguir lendo →

Ilha de Santo Antão – Obra de deuses

/ Xan / Deixar un comentario

É o noso terceiro día en Cabo Verde e mudamos de illa. A boa visibilidade dende São Vicente durante os días previos permitiunos ver a contorna extremadamente elevada da Illa de Santo Antão. As dúas illas non están afastadas unha da outra pero atravesar o perigoso mar que as separa é outro cantar.

Na vila de Paul

Coido que é un bo momento para facer un pequeno repaso da curiosa xeografía deste país totalmente insular. As dez illas pódense dividir en diferentes grupos dependendo de criterios meteorolóxicos ou orográficos. Se temos en conta o habitual e forte vento que se move polo arquipélago podemos clasificalas entre illas de Barlovento (São Vicente-Santo Antão-Santa Luzia-São Nicolau-Sal-Boavista), é dicir aquelas dende onde sopra o vento, e as de Sotavento (Maio-Santiago-Fogo-Brava), ou illas cara a onde sopra ese vento. É a división máis usual, pero a poboación local tamén fala das illas das praias (Boavista-Maio-Sal), das illas das montañas (Brava-Fogo-Santiago-São Nicolau-Santo Antão) e dunha illa con características especiais e mestura dos outros dous grupos (São Vicente). Ás veces esquecen a Santa Luzia por ser a única delas non habitada.

Seguir lendo →

San Petersburgo – A cidade froito dun soño

/ Xan / Deixar un comentario

Praza Dvortsovaya e edificio do Hermitage

Síntome unha persoa de paz e liberdade que non pode estar de acordo coas políticas practicadas polo ditador soviético Iosif Stalin (nin por ningún outro ditador) mentres gobernaba con man de ferro o bloque comunista, pero, unha vez en San Petersburgo, comprobo que tampouco coincido co seu concepto da estética. Stalin nunca amosou debilidade pola cidade que era coñecida durante o seu mandato como Leningrado. De feito, tan só a visitou nunha única ocasión durante os seus moitos anos ao fronte da URSS e a pesar de ser a segunda por importancia do país.

O nome orixinal Sankt-Peterburg (San Petersburgo ou a cidade de San Pedro), de orixe alemá, foi concedido polo Tsar Pedro O Grande en honra do seu santo patrón. A causa deste topónimo xermánico vén dada polos numerosos alemás que Pedro O Grande contratou no momento da fundación da cidade para construír os seus estaleiros. O nome mudou á súa adaptación ao ruso como Petrogrado por mor dun conflito coa inimiga Alemaña durante a I Guerra Mundial, pero a súa vixencia foi de tan só dez anos entre 1914 e 1924. E despois da morte de Lenin e para honrar a súa figura, no ano 1924, pasou a chamarse Leningrado, malia que a cidade natal de Lenin foi Uliánovsk, ao sur do país, na beira do río Volga. Hoxe o termo Leningrado quedou unicamente para a rexión que arrodea á cidade. San Petersburgo, Petrogrado ou Leningrado son unha mesma urbe que foi mudando de nome co paso do tempo para rematar, a partir dun plebiscito popular que tivo lugar no ano 1991, co seu topónimo orixinal de San Petersburgo.

Pazo de Catarina en Pushkin

Seguir lendo →

O Triángulo de Odisha

/ Xan / Deixar un comentario

Aínda que co cambio de nome segue a ser perfectamente recoñecible, Odisha é o estado no centro da India asomado á costa do Golfo de Bengala que, ata ai uns anos, era coñecido co nome de Orissa. Un estado de transición entre dous destinos turísticos como son Bengala Occidental e a súa capital Kolkata, ao norte, e o sur profundo da India onde destacan as cidades de Chennai (Madrás) e a antiga colonia francesa de Puducherry (Pondicherry). Moitos viaxeiros atravesan o estado camiño dalgún outro lugar, pero Odisha non acostuma figurar entre as preferencias da maioría deles.

Templo del Sol en Konark

Templo del Sol en Konark

19

Templos de Bhubaneswar

Seguir lendo →

De Bengaluru a Kolkata – As megalópoles da India I

/ Xan / Deixar un comentario
Dende a miña fiestra en Bombai

Dende a miña fiestra en Bombai

Despois do atraso acumulado pola cancelación do noso voo dende Goa, chegamos, por fin, a Bombai, a que é unha das urbes máis poboadas da India e do mundo. Afirmar cal é a cidade con maior número de habitantes dun país como a India non é difícil, senón máis ben imposible. Vai depender de se tomamos a cidade de seu ou a aglomeración urbana que a arrodea, tamén de cando sexa o seu último censo e do ben que se fixera no seu momento. A certeza é que tanto Bombai coma Delhi, Bangalore ou Calcuta son macro cidades de vida frenética e problemas de complexa solución. Á pregunta sobre a poboación de Bombai so hai unha resposta posible: unha cantidade entre doce e vinte e dous millóns de almas. Así de doado!

Seguir lendo →

Goa (trinta e dous anos despois)

/ Xan / Deixar un comentario

10Teño que comezar por unha confesión, recoñecer que, malia a miña paixón por todas as ex colonias portuguesas, Goa nunca estivo entre as miñas preferidas.

Goa, o estado máis pequeno en superficie da India, foi entre as décadas dos sesenta e os oitenta do século pasado un refuxio de hippies que procuraban destinos baratos e permisivos. Climatoloxía óptima, praias virxes, chara (resina de cannabis) e bos prezos formaban o cóctel que atraía visitantes de todo o mundo.

Praia de Calangute

Praia de Calangute

Seguir lendo →