Os dous destinos aos que fago referencia no titular deste post serven como perfecto exemplo das diferentes realidades da China, unha viaxe dende as pequenas poboacións rurais de recendo evidentemente chinés ata as cidades do futuro (para ben e para mal) ateigadas de rañaceos de última xeración e atmosfera internacional. E ás veces, coma neste caso, a moi pouca distancia unha da outra.
Canle en Zhouzhuang
Rañaceos no barrio de Pudong (Shanghai)
O Outeiro das Cruces
Lituania principia en Polonia, polo menos para min. Toco comeza cunha viaxe de traballo a Białystok, unha pequena cidade de provincias no leste de Polonia a poucos quilómetros da fronteira con Bielorrusia. Chego ao meu destino totalmente mallado despois dun total de quince horas de viaxe nas que están incluídos os voos de Santiago de Compostela a Madrid, a Londres e a Varsovia, ademais do traxecto de tres horas por estrada entre esta última cidade e Białystok.
Non falarei da miña estadía en Polonia xa que a única xornada que paso aquí será entregado integramente ás miñas tarefas profesionais. Białystok e tan só medianamente interesante e xa tiven oportunidade de visitala en anteriores ocasións.
Todo comezou hai case un século cando o guatapeño José María Parra Jiménez decidiu aprender técnicas e tendencias artísticas para decora-las franxas inferiores das fachadas da súa poboación natal. José María, coñecido polos alcumes de Chepe e Hacedor de Zócalos, quería deste xeito protexe-los edificios das humidades que viñan do chan, e tamén da sucidade que provocaban as galiñas e outros animais, así como do deterioro causado polos rapaces do lugar cando xogaban nas estreitas rúas da vila.
A consideración do que é arte ou deixa de selo é moi subxectiva. Non hai ningún manual que diga “ata aquí se pode chegar”. Por suposto que non quero entrar nestas disertacións, nin teño a capacidade requirida nin é obxecto deste blog. Pero as veces, viaxando, un atopa almas creativas e moi imaxinativas que contan cousas dun xeito particular.
Teño que recoñecer que non me gusta a pintura africana en xeral, sobre todo cando pretende ser seria. Pero adoro os reclamos publicitarios de tendas e empresas que dun xeito naíf e ás veces moi infantil teñen unha forza que me engaiolan.
![IMG_1073[1]](https://i0.wp.com/cidadanmundo.blog/wp-content/uploads/2015/04/img_107311.jpg?ssl=1)