Comezo a escribir este post no mes de xuño. Xa pasou tempo dabondo dende que rematou esta viaxe por Bielorrusia. Polo medio, moitos días de confinamento durante os que sentar a falar de viaxes estaba fóra de lugar. Agora estamos a vivir xa nesta pouco apetecíbel “nova normalidade” e retomo os meus bos vezos viaxeiros con ganas de anima-la xente a coñecer outras culturas.
Vista de conxunto do Palacio Real de Mandalay
Ponte de teca en Amarapura
Este ano decidimos que as vacacións de verán sexan en pleno outono, do 14 ao 31 de outubro. Moitos menos tempo do acostumado con apenas trece días para o noso destino: Myanmar. Realmente pasaremos dezaoito días fóra da casa pero hai que descontar dúas xornadas para os voos de ida e volta e outros tres días e medio que imos dedicar a troulear na nosa ben querida Bangkok.
Casa do Concello de Estocolmo dende Riddarholmen. Cidade Vella (Gamla Stan)
Estación de metro de Solna Centrum
É esta unha viaxe que comeza na capital sueca e remata en Gotemburgo despois de pasar pola costa occidental de Suecia. O meu desprazamento ata Estocolmo xorde co gallo de encontros profesionais por mor do meu traballo. As visitas a Fjällbacka e a Gotemburgo son puro lecer froito da miña paixón pola obra da escritora sueca Camilla Läckberg.
Seis días de viaxe que principian mal. O meu billete Santiago-Barcelona-Estocolmo coa compañía Vueling resulta estar mal emitido. Teño que regresar dende o aeroporto de Santiago á miña casa sen poder voar ate vinte e catro horas despois. Agora xa tan só teño cinco días por diante.
Museo Nacional Honestino Guimarães en Brasilia
Igrexas de San Franciso de Asis (esquerda) e de Nosa Señora do Carme (dereita) en Mariana
Visitar o link Brasil – Do París dos trópicos ao Centro Xeodésico de América do Sur para coñecer a primeira parte desta viaxe.
Despois de pasar uns días no Estado de Amazonas e no de Mato Grosso, sigo o meu itinerario ata a cidade de Brasilia, a capital do país e a sede do goberno do Distrito Federal. O Distrito Federal é a división administrativa de menor superficie do Brasil e o único dos seus vinte e sete territorios que non recibe o nome de estado.
Seica foi o estadista portugués Marqués de Pombal o primeiro en manifestar no século XVIII a necesidade de establecer a capital administrativa da colonia do Brasil nalgún punto do interior afastado da costa atlántica. Logo, a idea foi recollida na Constitución Republicana de finais do século XIX. E o nome “Brasilia” xa fora suxerido polo líder nacionalista José Bonifácio no ano 1821.
O lendario Teatro de Manaus
Crocodilo (iacaré) no Pantanal Norte do Mato Grosso
Unha nova viaxe ao Brasil e, tamén de novo, por razóns profesionais. Como xa fixen noutras ocasións, aviso de que ninguén tome o meu percorrido como un itinerario a imitar (ou si). A miña intención é que cada un xulgue se o que conto deses lugares os fai ou non interesantes para incluílos nunha vindeira viaxe polo país.
Caminito del Rey
Este ano ando especialmente despistado. Non é ata mediados do mes de marzo, de volta dun concerto do grupo Ojete Calor en Valencia, que me decato de que as vacacións de Semana Santa chegarán en moi pouco tempo e de que aínda non teño ningunha viaxe programada.
Consulto os voos dende Santiago de Compostela e dende os outros aeroportos galegos para esas datas e atopo que a oferta é escasa e cara. En Galicia aínda temos poucos voos de reforzo en Semana Santa e hai que reservalos con moito tempo no caso de querer pagar un prezo axeitado.
Consulto tamén as ofertas do veciño aeroporto portugués do Porto e atopo prezos moi interesantes para voar a Málaga coa compañía EasyJet. É aí cando tomo a decisión de pasa-las vacacións nesa cidade, a segunda poboación andaluza polo número de habitantes e un dos principais destinos urbanos do sur de España.
A cidade de Prizren en Kosovo
Centro de Escópia (Skopje) en Macedonia
Para principiar quizais debería explicar o significado da palabra “Balcáns”, un termo que serve para designar varias realidades.
Por unha parte, é o nome dunha cordilleira que se estende ao longo de 560 quilómetros en paralelo ao río Danubio. De feito, este río separa a cordilleira dos Cárpatos, ao norte, da súa prolongación natural ao sur que son os Balcáns. En xeral, os seus cumios non superan os 1.000 metros de altura e o seu punto máximo é o monte Rila (Bulgaria) con 2.925 metros sobre o nivel do mar.
Café New York en Budapest
Edificio iluminado do Parlamento húngaro dende o cruceiro nocturno
Supoño que algúns lectores deste blog consideraranme unha persoa ditosa por dispor de abundantes vacacións ao longo do ano. A verdade é que, despois de moito tempo traballando para a Administración, comezo a gozar de días extras por mor da miña antigüidade. Esta debe ser, posiblemente, unha das poucas cousas boas que ten cumprir –moitos- anos!
Principiamos 2019 e eu aínda gardo na recámara uns cantos días de vacacións que, ademais, debo consumir de forma inmediata. Doce días, contando coas dúas fins de semana, que teño claro dende un primeiro momento a que dedicar. Hai xa tempo que levo desexando regresar a Budapest, a capital de Hungría. Estiven tan só unha vez e sen moito tempo para desfrutala. Daquela, foi unha viaxe rápida que non deu máis que para ver as iconas de referencia e para pasear polo centro.