Templo de Wat Leam Suwanaram
Illa de Koh Nang Yuan
O que aquí vou contar correspóndese cos últimos catro días dunha viaxe de case dúas semanas que me levou polo Sueste Asiático, percorrendo as capitais de Indonesia, Malaisia e Tailandia así como a illa de Koh Samui ao sur deste último país.
Cidade do Cabo dende Table Mountain
Casetas de praia en Muizenberg
Paisaxe costeira entre Hermanus e Cidade do Cabo
Bruno no noso momento máxico en Blue Point, na Península de Bukit
Templo de Tirta Empul na vila de Tampaksiring
Os seguidores do blog poderían pensar nunha simple lectura que o nome deste post de Bali non soa moi ocorrente. Mais ben fai lembrar aquela intelixente película (Baixo o volcán) filmada en 1984 polo director estadounidense John Huston a partir dunha novela de Malcom Lowry
O complexo cultural Esplanade – Teatros na Baía en primeiro plano e unha das zonas de rañaceos ao fondo
O Centro de Exposición e Feiras e o Hotel Marina Bay Sands na baía de Singapur
Hoxe comezamos “a viaxe” anual. Así, entre comiñas. Hai moitas escapadas ao longo do ano pero as vacacións que neste 2017 chegan en setembro, ou as que habitualmente chegan ao final do verán, son a escapada con maiúsculas. É cando temos tres ou catro semanas por diante, podemos viaxar con relaxo e hai tempo dabondo para coñecer un destino en profundidade.
Aínda que co cambio de nome segue a ser perfectamente recoñecible, Odisha é o estado no centro da India asomado á costa do Golfo de Bengala que, ata ai uns anos, era coñecido co nome de Orissa. Un estado de transición entre dous destinos turísticos como son Bengala Occidental e a súa capital Kolkata, ao norte, e o sur profundo da India onde destacan as cidades de Chennai (Madrás) e a antiga colonia francesa de Puducherry (Pondicherry). Moitos viaxeiros atravesan o estado camiño dalgún outro lugar, pero Odisha non acostuma figurar entre as preferencias da maioría deles.
Templo del Sol en Konark
Templos de Bhubaneswar
Dende a miña fiestra en Bombai
Despois do atraso acumulado pola cancelación do noso voo dende Goa, chegamos, por fin, a Bombai, a que é unha das urbes máis poboadas da India e do mundo. Afirmar cal é a cidade con maior número de habitantes dun país como a India non é difícil, senón máis ben imposible. Vai depender de se tomamos a cidade de seu ou a aglomeración urbana que a arrodea, tamén de cando sexa o seu último censo e do ben que se fixera no seu momento. A certeza é que tanto Bombai coma Delhi, Bangalore ou Calcuta son macro cidades de vida frenética e problemas de complexa solución. Á pregunta sobre a poboación de Bombai so hai unha resposta posible: unha cantidade entre doce e vinte e dous millóns de almas. Así de doado!
Teño que comezar por unha confesión, recoñecer que, malia a miña paixón por todas as ex colonias portuguesas, Goa nunca estivo entre as miñas preferidas.
Goa, o estado máis pequeno en superficie da India, foi entre as décadas dos sesenta e os oitenta do século pasado un refuxio de hippies que procuraban destinos baratos e permisivos. Climatoloxía óptima, praias virxes, chara (resina de cannabis) e bos prezos formaban o cóctel que atraía visitantes de todo o mundo.
Praia de Calangute