Comezo a escribir este post no mes de xuño. Xa pasou tempo dabondo dende que rematou esta viaxe por Bielorrusia. Polo medio, moitos días de confinamento durante os que sentar a falar de viaxes estaba fóra de lugar. Agora estamos a vivir xa nesta pouco apetecíbel “nova normalidade” e retomo os meus bos vezos viaxeiros con ganas de anima-la xente a coñecer outras culturas.
Casa do Concello de Estocolmo dende Riddarholmen. Cidade Vella (Gamla Stan)
Estación de metro de Solna Centrum
É esta unha viaxe que comeza na capital sueca e remata en Gotemburgo despois de pasar pola costa occidental de Suecia. O meu desprazamento ata Estocolmo xorde co gallo de encontros profesionais por mor do meu traballo. As visitas a Fjällbacka e a Gotemburgo son puro lecer froito da miña paixón pola obra da escritora sueca Camilla Läckberg.
Seis días de viaxe que principian mal. O meu billete Santiago-Barcelona-Estocolmo coa compañía Vueling resulta estar mal emitido. Teño que regresar dende o aeroporto de Santiago á miña casa sen poder voar ate vinte e catro horas despois. Agora xa tan só teño cinco días por diante.
Café New York en Budapest
Edificio iluminado do Parlamento húngaro dende o cruceiro nocturno
Supoño que algúns lectores deste blog consideraranme unha persoa ditosa por dispor de abundantes vacacións ao longo do ano. A verdade é que, despois de moito tempo traballando para a Administración, comezo a gozar de días extras por mor da miña antigüidade. Esta debe ser, posiblemente, unha das poucas cousas boas que ten cumprir –moitos- anos!
Principiamos 2019 e eu aínda gardo na recámara uns cantos días de vacacións que, ademais, debo consumir de forma inmediata. Doce días, contando coas dúas fins de semana, que teño claro dende un primeiro momento a que dedicar. Hai xa tempo que levo desexando regresar a Budapest, a capital de Hungría. Estiven tan só unha vez e sen moito tempo para desfrutala. Daquela, foi unha viaxe rápida que non deu máis que para ver as iconas de referencia e para pasear polo centro.
Estación de metro de Komsomolskaya
Pode parecer un simple signo de interrogación engadido ao final do titular deste post, pero ese interrogante é unha auténtica declaración de sentimentos de min cara a Rusia. Con isto comezo a pór en dúbida as miñas propias afirmacións feitas nos dous artigos anteriores sobre Moscova. Neles viña defendendo que a capital rusa era unha cidade pouco desexada para o viaxeiro por diversas causas: unha meteoroloxía en xeral moi adversa, a dificultade para entenderse co alfabeto cirílico, a pouca calidade dos seus servizos turísticos e, sobre todo, polo desinterese e frialdade que amosaban os seus habitantes con respecto aos que íamos visitalos.
Palacio de Tsarítsino
Praza Dvortsovaya e edificio do Hermitage
Síntome unha persoa de paz e liberdade que non pode estar de acordo coas políticas practicadas polo ditador soviético Iosif Stalin (nin por ningún outro ditador) mentres gobernaba con man de ferro o bloque comunista, pero, unha vez en San Petersburgo, comprobo que tampouco coincido co seu concepto da estética. Stalin nunca amosou debilidade pola cidade que era coñecida durante o seu mandato como Leningrado. De feito, tan só a visitou nunha única ocasión durante os seus moitos anos ao fronte da URSS e a pesar de ser a segunda por importancia do país.
O nome orixinal Sankt-Peterburg (San Petersburgo ou a cidade de San Pedro), de orixe alemá, foi concedido polo Tsar Pedro O Grande en honra do seu santo patrón. A causa deste topónimo xermánico vén dada polos numerosos alemás que Pedro O Grande contratou no momento da fundación da cidade para construír os seus estaleiros. O nome mudou á súa adaptación ao ruso como Petrogrado por mor dun conflito coa inimiga Alemaña durante a I Guerra Mundial, pero a súa vixencia foi de tan só dez anos entre 1914 e 1924. E despois da morte de Lenin e para honrar a súa figura, no ano 1924, pasou a chamarse Leningrado, malia que a cidade natal de Lenin foi Uliánovsk, ao sur do país, na beira do río Volga. Hoxe o termo Leningrado quedou unicamente para a rexión que arrodea á cidade. San Petersburgo, Petrogrado ou Leningrado son unha mesma urbe que foi mudando de nome co paso do tempo para rematar, a partir dun plebiscito popular que tivo lugar no ano 1991, co seu topónimo orixinal de San Petersburgo.
Pazo de Catarina en Pushkin