Tres en Dinamarca

Principia unha viaxe mixta por Dinamarca na que vou mesturar xornadas de traballo con días de lecer, un pequeno percorrido que me vai levar dende o corazón da Península de Iutlandia (Jylland en danés) ata Copenhague, pasando pola cidade de Odense na illa de Fionia (Fyn).

Unha semana fóra da casa en cuxa organización mandan as necesidades do meu traballo, de tal xeito que o tempo dedicado a cada unha das tres cidades vai ser inverso aos atractivos e interese de cada unha delas.

Peirao de Nyhavn en Copenhague

Escolla do representante de Dinamarca para o Festival de Eurovisión

Seguir lendo

Ilha de Boavista – A illa feita de vento e area

Comezo este post recoñecendo a miña preguiza á hora de manter ao día o meu blog. O inverno e a primavera foron intensos tanto por mor do meu traballo coma polos moitos compromisos persoais, e estas narracións viaxeiras foron quedando esquecidas á espera de mellores tempos.

Ben, amigos, os tempos son chegados e retomo o ritmo coa viaxe do pasado Nadal ás illas de Cabo Verde. A partir de agora prometo ir máis lixeiro e nos próximos días recibiredes unha chea de anécdotas viaxeiras.

Camiño da Praia de Varandinha

Despois das illas de Santo Antão e São Vicente dirixímonos cara á de Boavista, clasificada tanto no grupo de illas de praia (xunto con Maio e Sal) como no das illas de Barlovento. Boavista ten un dos aeroportos máis activos do arquipélago conxuntamente co de Sal, São Vicente e Santiago; a diferenza entre eles estriba no tipo de tráfico que reciben. Mentres os aeroportos de São Vicente e de Santiago son hubs de voos domésticos e internacionais (Amsterdam, París, Lisboa, Dakar, Bissau, Fortaleza e Recife en Brasil) para dar servizo aos emigrantes caboverdianos espallados polo mundo e a aqueles viaxeiros individuais que prefiren descubri-las illas por si mesmos,  Boavista e Sal son terminais especializadas en voos de compañías chárter con procedencias europeas tan variadas como Lyon, Colonia ou Manchester e centradas en pasaxeiros que veñen a gozar dunhas vacacións exclusivamente de sol e praia.

Seguir lendo

Ilha de São Vicente – Benvidos á casa de Cesária Évora

Museo da Morna

Tal e como relataba nos meus posts de Serbia e Montenegro, as vacacións oficiais deste ano 2016, é dicir as que normalmente realizamos ao final do verán, foron divididas en dúas quendas: Serbia e Montenegro no mes de xullo e as illas de Cabo Verde no mes de Nadal. Dividindo as vacacións deste xeito temos oportunidade de fuxir dunhas festas que non son do noso agrado e, ao mesmo tempo, facer un intermedio soleado no máis cru do inverno. Malia o lixeiro descontento por parte das nosas familias decidimos pasar os días de Noiteboa e o de Nadal nas illas de Cabo Verde, ese país que, tanto na súa situación xeográfica  coma na súa realidade cultural, está  a medio camiño entre África e Europa.

Bruno en Baía das Gatas

Seguir lendo

Ilha de Santo Antão – Obra de deuses

É o noso terceiro día en Cabo Verde e mudamos de illa. A boa visibilidade dende São Vicente durante os días previos permitiunos ver a contorna extremadamente elevada da Illa de Santo Antão. As dúas illas non están afastadas unha da outra pero atravesar o perigoso mar que as separa é outro cantar.

Na vila de Paul

Coido que é un bo momento para facer un pequeno repaso da curiosa xeografía deste país totalmente insular. As dez illas pódense dividir en diferentes grupos dependendo de criterios meteorolóxicos ou orográficos. Se temos en conta o habitual e forte vento que se move polo arquipélago podemos clasificalas entre illas de Barlovento (São Vicente-Santo Antão-Santa Luzia-São Nicolau-Sal-Boavista), é dicir aquelas dende onde sopra o vento, e as de Sotavento (Maio-Santiago-Fogo-Brava), ou illas cara a onde sopra ese vento. É a división máis usual, pero a poboación local tamén fala das illas das praias (Boavista-Maio-Sal), das illas das montañas (Brava-Fogo-Santiago-São Nicolau-Santo Antão) e dunha illa con características especiais e mestura dos outros dous grupos (São Vicente). Ás veces esquecen a Santa Luzia por ser a única delas non habitada.

Seguir lendo

Berlín, a capital alternativa

Fragmento das Portas de Ishtar no Museo de Pérgamo

Anaco das Portas de Ishtar no Museo de Pérgamo

Berlín é entre as grandes urbes europeas a que menos levo visitado. Nin o traballo nin o lecer me trouxeron a miúdo á que é agora a capital de Alemaña, e non será por visitas a este país! Polo tanto Bruno e máis eu non dubidamos en aproveitar o novo voo para a tempada de verán que a compañía Vueling establece tres veces á semana para aconchegar as cidades de Berlín e Santiago de Compostela. O cinco de maio é un xoves festivo en Santiago de Compostela e o horario da conexión permite gozar de catro xornadas completas no noso destino con regreso o luns ao mediodía.

Esta é a primeira escapada de Bruno pero a miña terceira a Berlín. Tiven a sorte de coñecer o Berlín dividido de mediados da década dos anos oitenta (coido que os antigos habitantes da República Democrática Alemá non considerarían este feito coma unha sorte) e o Berlín de finais dos anos noventa nos que a cidade estaba en pleno cambio tentando agochar as feridas das décadas de separación.

Seguir lendo