Vista de Fjällbacka e do arquipélago dende a meseta Vetteberget
Barrio de Mörhult ao norte de Fjällbacka
Para consultar a primeira parte desta viaxe ve-lo link Estocolmo – Enriba e embaixo
É posible que este post non interese a moitos dos lectores desta bitácora se temos en conta que a única finalidade desta viaxe é coñecer de primeira man a poboación de Fjällbacka na costa occidental de Suecia.
Casa do Concello de Estocolmo dende Riddarholmen. Cidade Vella (Gamla Stan)
Estación de metro de Solna Centrum
É esta unha viaxe que comeza na capital sueca e remata en Gotemburgo despois de pasar pola costa occidental de Suecia. O meu desprazamento ata Estocolmo xorde co gallo de encontros profesionais por mor do meu traballo. As visitas a Fjällbacka e a Gotemburgo son puro lecer froito da miña paixón pola obra da escritora sueca Camilla Läckberg.
Seis días de viaxe que principian mal. O meu billete Santiago-Barcelona-Estocolmo coa compañía Vueling resulta estar mal emitido. Teño que regresar dende o aeroporto de Santiago á miña casa sen poder voar ate vinte e catro horas despois. Agora xa tan só teño cinco días por diante.
O lendario Teatro de Manaus
Crocodilo (iacaré) no Pantanal Norte do Mato Grosso
Unha nova viaxe ao Brasil e, tamén de novo, por razóns profesionais. Como xa fixen noutras ocasións, aviso de que ninguén tome o meu percorrido como un itinerario a imitar (ou si). A miña intención é que cada un xulgue se o que conto deses lugares os fai ou non interesantes para incluílos nunha vindeira viaxe polo país.
Goiás Velho (Cidade de Goiás)
Capela de São Benedito na Praia dos Carneiros
Illa Fernando de Noronha
Como algunhas das miñas viaxes, esta tamén comeza por mor do meu traballo. Unha intensa viaxe de negocios que me levará dende São Paulo a cidades do sur do Brasil (Porto Alegre), do centro (Goiânia) e do nordés (Recife).
Cidade do Cabo dende Table Mountain
Casetas de praia en Muizenberg
Paisaxe costeira entre Hermanus e Cidade do Cabo
O barco coa imaxe da Virxe durante a procesión do Carme
O post de hoxe vai ser curto. Quero falar dunha festividade de grande arraigamento e tradición en toda a Galicia costeira: a Festa da Virxe do Carme. Nosa Señora do Monte Carmelo – así é o seu nome menos popular – é unha das múltiples advocacións da Virxe María e unha figura de moita veneración á que se rende culto por toda a franxa marítima da nosa terra.
A Virxe do Carme non só é protectora de aldeas, vilas e cidades (case cen en toda España), é tamén a padroa do mar e dos homes do mar: pescadores, mariñeiros e mariños que forman parte da Armada Española.
Leito vello do río Motława no que destaca o edificio de “A Grúa”
Hai xa uns anos estiven en Gdańsk e nesta nova visita corroboro que a miña primeira impresión era válida: Gdańsk é a cidade con máis encanto de Polonia. Polo menos para min. Ten unha personalidade mellor definida que a sobrevalorada Cracovia e máis atractiva cá de Wroclaw ou Poznan.
Porto Vello de Dubrovnik dende o lazareto
Dubrovnik co forte Bokar e as murallas en primeiro plano e o Monte San Serxio ao fondo á esquerda
Aqueles que viñeron seguindo os últimos posts desta viaxe de verán por Serbia e Montenegro xa deberían saber que o motivo principal para achegarnos a Dubrovnik é que o seu aeroporto funciona como porta de entrada e saída da costa do país veciño, o que, combinado coa oferta de voos da compañía Vueling, permítenos facer un itinerario lineal con entrada por Belgrado e saída dende a costa croata sen ter que desfacer o camiño en ningún momento. Pero tamén hai outra razón de moito peso que é poder pisar en directo algunha das localizacións da prestixiosa serie de televisión “Xogo de Tronos”, xa que tanto Bruno coma eu somos seguidores entusiasmados desta narración pseudohistórica.