Hoxe falo de novo de Galicia e desa beleza que ás veces non somos quen de percibir. Idealizamos paisaxes e destinos que fican lonxe da casa sen decatarnos de que xa vivimos nunha terra bendicida polos deuses, unha terra que ten moito para ofrecer.

Malia que o estado das nosas sendas non sempre é o mellor e que aos concellos e institucións locais aínda lles custa entender que as instalacións hai que mantelas, Galicia é de seu un espazo perfecto para a práctica sendeirista. De feito, as nosas aldeas adoitaban estar unidas entre elas por unha rede de vereas e carreiros, sendas ao fin e ao cabo, que facilitaban a comunicación.

Ponte a camiñar por Galicia e non será difícil que atopes algún miradoiro, cruceiro, hórreo, fonte, lavadoiro, peto de ánimas, capela e outros elementos patrimoniais da arquitectura popular galega. E case sempre en contornas paisaxísticas que alentan a seguir un pouco máis. Camiñar por Galicia é todo un pracer e unha experiencia vivificadora ao alcance de todo o mundo. E moitas veces de balde!

Seguir lendo →